Kynologia :: Przegląd tematu

Krzemolinka · Wysłany: Śro 12:27, 13 Lut 2008 Temat postu:

Ja też niestety nie mam żadnego psa a chcętnie chciałabym mie takiego jak ty Łapo.Wymiziaj mu mordkę. Very Happy

PsinQa · Wysłany: Wto 22:14, 02 Paź 2007 Temat postu:

Śliczny . ;P
A ja nie mam psa . x//

Łapa · Wysłany: Nie 14:20, 09 Wrz 2007 Temat postu:

Proszę, oto moje małe bydle:
http://img339.imageshack.us/img339/6108/sambo1rr7.jpg

Łapa · Wysłany: Pon 21:58, 13 Sie 2007 Temat postu:

Poklepałam. Ze specjalną dedykacją od Szatan. ^^

E. · Wysłany: Pon 21:35, 13 Sie 2007 Temat postu:

To chociaż poklep go po pysku ^^

Łapa · Wysłany: Pon 21:28, 13 Sie 2007 Temat postu:

Obawiam się, że jest tak niesforny, iż nie będę w stanie go ucałować ^^

E. · Wysłany: Pon 20:28, 13 Sie 2007 Temat postu:

Gasz... Nigdy nie miałam wychowanego idealnie psa i jakoś nie narzekam. Ale to chyba zależy od wielkości psiaka, bo większego bez wychowania trudniej utrzymać w ryzach. Ja i moja Layla jesteśmy dwiema przywódczyniami stada i... jest ciekawie Wink

Ucałuj swojego niesfornego towarzysza ode mnie Rolling Eyes

Marla · Wysłany: Nie 11:30, 12 Sie 2007 Temat postu:

Buziaki dla Samba ;*

PsinQa · Wysłany: Sob 21:22, 11 Sie 2007 Temat postu:

Szkoda.

Z chcęcią bym Go popodziwiała. ;P

Łapa · Wysłany: Sob 11:37, 11 Sie 2007 Temat postu:

Pewnie, że jest kochany.
Nie mam jego zdjęć.

PsinQa · Wysłany: Sob 0:06, 11 Sie 2007 Temat postu:

Napewno jest kochany . ;**
Ale szkoda, że nie dałaś jego fotki . Sad

Łapa · Wysłany: Pią 16:12, 10 Sie 2007 Temat postu: Sambo

Imię: Sambo
Wiek: 10 miesięcy
Rasa: Bokser

Kiedy w październiku zdechł mój pierwszy pies - 8 letni jamnik Pongo - zaczęłam uważnie śledzić ogłoszenia o sprzedaży psów na Allegro.pl. Tak właśnie znalazłam 8 miesięcznego boksera spod Krakowa. Pewna starsza pani musiała go oddać z powodu nagłego wyjazdu.
Z jednej strony była to trafna decyzja. Sambo z każdym dniem coraz bardziej się do nas przywiązuje i darzy coraz większą miłością.
Z drugiej jednak strony trafialiśmy w ciemno. Pojechaliśmy do tego Krakowa jedynie ze smyczą i miską wody, okazując wielką nieodpowiedzialność. Nie wiedzieliśmy jaki jest prawdziwy charakter tego psa, mimo wielu pytań zadanych przez telefon i celnych odpowiedzi właścicielki. Co tu dużo kryć - mieliśmy sporo szczęścia.
Widać, że ma spore braki w wychowaniu, ale staramy się to nadrabiać i powoli, metodą małych kroczków nam się to udaje.
Wiem, że dużo straciłam, biorąc już odchowanego psa. Nie mogłam obserwować, jak dorasta, zmienia się, kształtuje swój charakter.
Ale nie żałuję.